Amsterdam - Rivierenbuurt 1941 - 1951

60 Jaar later  2013.

De pleinen zijn royaal, veel groen en huizen gebouwd in de jaren dertig. De trottoirs zijn breed, ideaal om op te spelen. In deze buurt vind ik iets terug van de rust die er destijds was.
Het doorgaande verkeer rijdt over de Maasstraat aan de ene kant en de Waalstraat aan de andere kant. De auto's komen van de Rooseveltlaan, links en de Churchilllaan rechts. Deze vier markeren het gebied waarbinnen ik mocht spelen. Oversteken was uit den boze.

   Kijk, dit is de stenen trap en bovenaan links onze voordeur, wijs ik mijn dochter, die mee is om alles met eigen ogen te zien.
   Even kijken of het vogelnest er nog is. Hoog tegen de stenen muur van het trappenhuis is een geglazuurde, bolle tegel gemetseld waarachter een kleine ruimte is uitgespaard en net zoals toen, zit er ook nu een nestje in. Zo te zien zijn de vogeltjes uitgevlogen.
De trap is smaller dan ik in mijn herinnering heb.
   Kijk, daar woonde Marijke en daar Paulie, allebei op de begane grond. Daar 2-hoog, Ursula en in de hoek, 3-hoog woonde Nellie. Aan de andere kant van het plein woonde Roelie, in het midden en daar 3-hoog, Bettie.Ik hun gezichten duidelijk voor mij.
   Om de hoek woonde Yvonne. Daar mochten wij niet mee spelen, want haar ouders waren fout geweest in de oorlog. Dat vond ik raar. Yvonne was aardig en altijd alleen, dus gingen wij, als wij haar zagen, om de hoek spelen. Kon zij toch niet helpen, dat haar ouders fout waren geweest. Wat het precies betekende wisten we niet maar het had met de oorlog te maken.
Wij leefden niet met na-oorlogse pijn, onze ouders spraken er niet of nauwelijks over. Voor hen was het de tijd van wederopbouw, voor ons de tijd van knikkeren met kalkedotten, de tijd van tollen en touwtje springen; zangspelletjes zoals Alles in de wind,het is maar een schipperskind en Ik heb een mooie bloemenmand aan wie zal ik die geven. Beeldentrekkertje was leuk met veel kinderen.

Van de Roerstraat lopen wij naar de Dintelstraat, die de Geulstraat blijkt te zijn.
   Ik weet toch zeker dat daar in het midden mijn kleuterschool stond, gebaar ik al rond kijkend van de ene kant naar de andere kant.We steken over en staan zomaar voor de Dintelstraat die een verbinding vormt tussen de Geulstraat en Deurlostraat. Mijn geheugen speelt tikkertje met mij.
Ik loop een stoep op en ga een school binnen die ik niet als de mijne herken. Een meneer zegt dat ik om de hoek moet zijn. Nu staan wij in een grafische school, waar in de oorlogsjaren

de lange poot van het Roerstraatplein.
de Jekerstraat vanuit het poortje
clandestien het Parool werd gedrukt, destijds een verzetskrant.Hij weet dat 'mijn 'school een speelplaats had met een grote zandbak en lag ingeklemd tussen de stadstuinen. Er is nog de helft over, zegt hij, er zit nu een kinderdagverblijf.
Ik heb er foto's gemaakt en vandaar uit besluiten wij de route te lopen naar de 'grote ' school in de IJselstraat.
Het plein van de Jekerstraat steken we over en dan loop ik door het zelfde poortje naar de Chulchilllaan als zoveel jaren geleden.
Halverwege kijk ik om, om te zien waar mijn kind blijft. Ze staat in de zon nog in de Jekerstraat en het raakt mij in mijn ziel: daar staat mijn kind in het decor van mijn kindertijd.Heden en verleden samengebald.


btemplates

6 reacties:

lebonton zei

ja, mooi! enkele jaren terug bezocht ik met mijn dochter mijn oude woonomgeving in den-haag.

Athy zei

ik kan iedere ouder aanraden om dat te doen.

Anoniem zei

Mooi om lezen. Raar, mijn herinneringen heb ik pas vanaf mijn acht jaar. Misschien wel door de 11 keer verhuizen tot die tijd.

Athy zei

als je niet de tijd hebt om je te hechten aan een plek, Anne dan krijg je ook de kans niet om herinneringen op te bouwen.Gelukkig heb je wel je kansen gekregen vanaf je achtste.
De Roerstraat is wel mijn enige plek waar ik goede herinneringen aan heb.
Vanaf mijn 10de tot en met 14de is één en al narigheid geweest.Daarna werd het weer leuk, na mijn 2de verhuizing.

Antoinette Duijsters zei

Fijn om na z'n lange tijd je jeugdplek weer eens te bezoeken. Heb ik ook gedaan, alles lijkt anders, vooral kleiner.

Athy zei

kleiner, inderdaad en hier en daar ook minder glanzend.Ramen afgeplakt met plastic en niet eens leuk. geen gordijnen, of vitrage moet ik zeggen. Maar toch, nog steeds mijn buurt.

Een reactie posten