tabula rasa




20.11.2010

Kinderen zijn een onbeschreven blad, zeiden wij tegen elkaar, lang voordat Dick Swaab zijn boek schreef "Wij zijn ons brein, van baarmoeder tot alzheimer".
Toch denk ik niet dat ik ooit een pasgeboren baby in mijn armen zal hebben en denken dat het een volmaakt pakketje genen is.
De babies kunnen dan wel vòòr geprogrammeerd zijn, hoe het leven de nieuwe mens zal tekenen is voor ons geheim. Laten we zeggen dat de voorkant van het blad onbeschreven is en de achterkant vanuit het brein reageert op wat komt.
Nu Tobias, want over hem gaat het. Hij heeft kwaliteiten van zijn moeder geërfd en van zijn vader, hij heeft ook veel van zichzelf, voorouders die wij niet gekend hebben?
Dit blonde joch is stoer en verlegen, sportief en belangstellend voor alles wat langs komt. Wat leren betreft slim en faalangstig.Is vrolijk en kan vreselijk mopperen, delen en verongelijkt zijn. Kortom een heerlijk kind dat in zijn zeven jaar al veel geleerd heeft en de rest van zijn leven zal doorblijven leren, mag ik hopen.
Zijn eerste brief, kreeg ik vorige week, zelf geschreven. Een mijlpaal.
Wat ik alle kinderen van deze tijd toewens? Spelen, veel spelen, het liefst op straat met andere kinderen en leren dat lezen geweldig is. De fantasie van een leesboek mee beleven en zelf gaan fantaseren.Gaandeweg ontdekken dat leren heel leuk kan zijn. Dat een fout maken niet erg is, volgende keer beter en vooral wens ik ieder kind toe, dat het ouders heeft die zeggen "Je bent goed zoals je bent, wij kunnen je helpen alles te leren, maar wij vinden jou een geweldig kind".

btemplates

4 reacties:

Zielenroerselen zei

Lieve Athy - Ook ik ben inmiddels oma van drie prachtige kleinkinderen.
Jouw woorden: "Je bent goed zoals je bent, wij kunnen je helpen alles te leren, maar wij vinden jou een geweldig kind"
onderschrijf ik volkomen.
Leuk detail: Momenteel worstel ik me door het boek heen van Dick Swaab: "We zijn ons brein, van baarmoeder tot Alzheimer".
Mijn vader overleed in 2009 aan de gevolgen van Alzheimer.
Al lezend ontdek ik herkenningspunten. Het is geen lichte kost in dit boek. Maar wel uitermate boeiend.
Lieve groet van mij.

Anoniem zei

babies zijn zeker geen onbeschreven blad
er is vanaf dag drie (de eerste twee liggen ze lekker in dromenland) al een karaktertje, die op kleine wijzingen na
herkenbaar blijft, de rest van zijn leven

als het goed is en het kind gelukkig verandert er niet veel aan dat karaktertje
helaas is dat vaak niet zo en leert het kind overlevingsmechanismen die zijn persoonlijkheid forceren.

Athy zei

Hartenziel: Ze zijn een pakketje genen, dat geloof ik wel.Maar voor mij is zien hoe een (klein)kind zich ontplooid, als het langzaam zien invullen van een onbeschreven blad.Zij vullen dat in.Groet!!

Athy zei

Arda, ook ik vind dit een boeiend boek.Alleen jammer dat hij "Er is meer tussen hemel en aarde" min of meer wegvaagt. Groet!!

Een reactie posten