'zo buiten,zo binnen'



30.08.2011

Het is niet mijn bedoeling een klaagzang te houden over deze zomer. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, behalve misschien die mensen die zo gelukkig zijn een tweede huis te bezitten in een zondoorwarmde streek. Maar dat een slechte zomer iets doet met je welbevinden is denk ik zonneklaar.
Eigenlijk wil ik maar het liefst in bed blijven liggen.Buiten is het grijs.Weer een dag zonder zon.Daglicht is ook zonlicht, houd ik mijzelf voor en in huis kan je het zo gezellig maken als je maar wilt.
Ja, leuk in de winter, zeur ik in mijn eigen hoofd,met een kaarsje en een lekker geurend stoofpotje op het fornuis, maar in de zomer wil ik buiten kunnen zijn.Zonder trui of jas en zonder dikke sokken in waterdichte schoenen.
Het enige sportieve in de vroege ochtend is mijn naar buiten glippen om twee sinasappels uit de tuin te halen om te persen.Om een beetje kleur buiten te hebben, staat mijn schaal met perssinasappels voor het raam.Mijn tweede sportieve actie is wanneer ik mijn potplanten van regenwater voorzie.Want, wat voor weer ook, die planten onder mijn terrasdak hebben water nodig.Ze hebben het niet echt goed gedaan, deze zomer. Het was of te heet of te koud.De Oleander staat nu heel voorzichtig in bloei.
De verleiding is groot om de hele dag de t.v.aan te zetten en te blijven hangen.T.V. is handig om geluid in huis te halen. De illusie van visite.Met slecht weer zie ik minder mensen dan wanneer iedereen naar buiten wil.
Iedere morgen lees ik mijn krant en zoek het weer van Rome op. Al weken lang zonnig en 29 graden of nog warmer. Die heerlijke droge warmte, waarin je wel het hoekje bij het huis opzoekt waar een windje om heen komt waaien.De keus van schaduw of zon, van vroeg opstaan en in de middag een siesta houden om dan in de late uren lang buiten te kunnen zijn.De druiven zullen er mooi bij hangen en hoe zou het zijn met de jonge olijvenboompjes, de moestuin. In gedachten loop ik het tuinpad af en sla rechtsaf de richting van Alviano Alto in.Het Mariakapelletje rechts, geschilderd in roze en blauwen; het kleine schilderachtige huisje links met zijn overdaad aan groene muurbedekking.Ik voel bijna de warmte op mijn huid en zie de warmte zinderen boven het asfalt.Dat wordt vanavond een wijntje op het terras....
Lang geleden moest ik een scriptie schrijven om mijn droomopleiding af te sluiten. Ik had er de zomermaanden voor gereserveerd.Het werd een bloedhete zomer, die van '95of '96.En inderdaad, ik stond om zes uur 's morgens op, deed wat ik had te doen, ging 's middags slapen en werkte in de namiddag nog een paar uur.Ik had nog geen pc. in die tijd, schreef en herschreef alles met de hand. 's Avonds was het fietsweer of rommelen in de tuin.Met een heerlijk koel wit wijntje tot besluit.
Ik weet nog hoe die zomer met zijn overdadig zonlicht en het werk dat ik had te doen, mij uit de schokgolf tilde waar de plotselinge dood van mijn man mij een jaar eerder in gegooid had.
Daglicht is zonlicht alleen indirect.Met die gedachte ga ik nu ook doen wat ik te doen heb.Het schijnt beter te worden, hoop doet leven.En dan breekt, aan het eind van de middag de zon door, tussen grote grijze en witte wolkformaties.Meteen komen de kinderen naar de speelplaats en is de levendigheid met geluiden en beweging terug.Een woonplek waar geen natuurlijk verloop is, zoals in een dorpskern of de stad; waar niet de beweging leeft van de gang naar een winkel, zo'n woonplek heeft de zon nodig waardoor kleur en schaduw,zich levendig aftekenen.Ik kijk naar buiten en zie het gebeuren, buren die over het hek geleund met elkaar kletsen ondertussen de kleinste dreumes in de gaten houdend op voornoemd speelpleintje.
Alles lijkt gemakkelijker, wanneer de zon schijnt.

btemplates

6 reacties:

lebonton zei

ja, licht is licht, maar het wordt allengs weer fletser en korter van duur. ik markeer de 'langste dag' altijd door het besef dat het weer gaat minderen. toch vind ik alle seizoenen hun eigen charme hebben, maar licht geeft extra.

Athy zei

Eerlijk gezegd, Ton is de herfst mijn favorite seizoen waarin de kracht van leven het sterkst zich weert.Wat licht betreft, door zonlicht worden alle kleuren zo levendig, dat mis ik in een zomer die grijs verregend. Ik moet maar weer gaan schilderen. Groet!!

Hippocampi zei

toevallig sprak mijn vrouw me er vandaag over aan, dat ze zo'n behoefte heeft aan dat licht in de zomer, maar al weet ik, dat het zonlicht ook gezondheid positief beïnvloedt, ik voel de behoefte niet zo sterk; het liefst zie ik mensen stralen, daar kan de zon niet tegen op

groet,

Martin

Anoniem zei

licht is niet licht
elk licht is anders
en heeft een ander effect op onze gesteldheid
maar het is waar, dat ik na een hete zomer intens kan verlangen naar de theelichtjesavonden rond de feestdagen
dat is nu niet het geval, de theelichtjesavonden zijn gewoon te vroeg begonnen

maar liever dit dan Irene op bezoek

svara zei

mooi beschreven Athy
herkenbaar
de ene is er gevoeliger voor dan de ander
die weersverandering is wennen
het vraagt weer een andere gerichtheid
ik ben nu ook nog niet zo klaar voor de herfst merk ik
heerlijk diezwoele zomeravonden de huid lekker warm van de zon....
wel zonder muggen graag...

in het weekend lijkt het nog even te gaan nazomeren.

Athy zei

Dank allemaal, voor jullie reacties.Die lange zomeravonden en de kracht van groei vanuit dat warme zonlicht, ik kan moeilijk zonder.Het betekent ook, voor mij, de fiets kunnen pakken zonder nadenken en er op uit trekken.In de winter voelt alles moeizamer en ook eenzamer; iedereen weer binnen in zijn eigen hokje.Voorlopig nog een nazomer groet!!

Een reactie posten