zomerzoentjes




10.10.2011

Dag lieve zomer,
Je bent zo héél definitief weg.En eerlijk gezegd, was je niet zoals wij hoopten dat je zou zijn. Koud en nat, dat was je. Zwanger van de lente, hadden we hoge verwachtingen van je.Veel zon, wel een koude wind maar ja, dat was de lente.Jij zou voor warmte zorgen, hoopten wij.
Het resultaat: verregende weilanden, verregend landbouwgrond. Verregende tuinen!
Wat ik persoonlijk jouw mooiste kwaliteit vind, zijn de lange dagen. 's Morgens om vier uur al een ochtendgloren en 'savonds na twaalf uur nog licht in de lucht. Dat mooie licht dat van blauw naar groen zweemt.Dan wil ik buiten dwalen, door de stille nacht en alleen maar naar de lucht kijken.Het is er nauwelijks van gekomen.Te veel wolken vòòr je nachtkleed en ook je sterrenluchten, vooral die van de vallende sterren, waren verstopt in wolken.
Met je afscheid heb je veel goed gemaakt.Je laatste groeten, toen we de tijd al herfst noemden waren subliem. Ik heb nog foto's gemaakt, zomerzoentjes noem ik ze.
Nu is die kwajongen herfst, gekomen.Ontstuimig bolderend door de lucht, gierend tussen de huizen en alle gevallen blad voor zich uit blazend.
Van de herfst verwachten we niet anders, dat valt dan ook niet tegen.
Maar jou valt niets te verwijten. De hoge straalstroom, ver boven ons hoofd en nog verder, bepaalt jouw zomerkleed, van druppels of van zonnenstralen.Wij, armzalige mensen hebben daar geen invloed op, behalve dan met de vervuiling, die voor onze rekening is.
Maar, wij zijn nu eenmaal onverbeterlijke hopers. Misschien volgend jaar, zeggen wij nu al.
Misschien volgend jaar....misschien overdag een lekker warm zonnetje en 's nachts een fris regenbuitje. Ik zei het al, onverbeterlijke hopers.
Dag lieve zomer, tot volgend jaar, wanneer alle hoop weer op jou gevestigd is.

btemplates

4 reacties:

lebonton zei

een mooie ode. de zomer zat er zelf ook mee, getuige de huilbuien. zij heeft nu seizoenen om te denken en wellicht komt ze er sterker uit.

Athy zei

Ik heb een 'stiefschoondochter', uit Ghana en zij zei ooit:"Jullie weten niet hoe gelukkig jullie zijn met al dat water".Ik ben in haar land geweest en heb gezien; sindsdien herhaal ik die woorden vaak, wanneer ik op het punt sta te gaan mopperen.Groet, Ton

Judith zei

Lebonton heeft het precies verwoord zoals ik het dacht, het is een prachtige ode aan de zomer. Vooral het einde, "no hard feelings" is erg mooi.

Athy zei

Dank je,Judith. Maar, laat de zomer maar voor de volgende zomer zorgen en laten wij maar de herfst gaan vieren, ook mooi!!

Een reactie posten