in de gloria

01.07.2012 Gisteren heb ik mijn aankomende 70ste verjaardag gevierd met kinderen,kleinkinderen en schoonzus; de kleine kring die ik de mijne mag noemen. Toen één van mijn dochters vroeg hoe ik mijn verjaardag dacht te vieren, ik zie er altijd tegen op, riep ik spontaan: aan zee, lekker de hele middag aan het strand en dan 's avonds eten met elkaar.Op initiatief van voornoemde dochter zijn we naar Scheveningen gegaan, een stuk strand waar ook de honden welkom zijn.

Het werd een feest van in- en uitlopen, van opkijken en zien dat mijn dochters er van tussen gingen om de honden uit te laten, van onderlinge gesprekken tussen schoonzonen en mijn schoonzus. Van kinderen die heerlijk op het strand speelden.
Een feest van drankjes en hapjes en iedereen kon zelf uitkiezen,wat vooral de kleinkinderen geweldig vonden. Mees, zeven jaar, heeft deze week zijn zwemdiploma A gehaald en op een moment kwam hij drijfnat en glunderend bij onze tafel staan. "Ik heb in zee gezwommen"zei hij triomfantelijk en trok vervolgens, enigszins beducht op een standje, aan zijn drijfnatte t-shirt en keek naar zijn eveneens drijfnatte spijkerbroek.Hij had nog net zijn schoenen niet aangehouden.
Een droge voorraad kleren was er op berekend en het natte spul werd even over een muurtje gelegd.Zelf hoefde ik niets anders te doen dan foto's maken, en de aanvoer van drankjes en hapjes regelen. Tegen de avond kwam er vanuit de verte een donkere lucht aanzetten. Voor alle zekerheid hebben we voor een tafel binnen gekozen om te eten,maar goed ook.Halverwege de maaltijd begon het te hozen. Voor het zover was kwam er 'gedoe'waardoor ik dringend bevolen werd buiten op mijn stoel te blijven zitten.Gehaald door Lieve zag ik waarom. Een versierde tafel, twee kleinzoons die grijnzend een plastic zeven en nul in de hoogte hielden, een versierde tafel met kaarsjes en vaasjes met bloemen en hartjes aan linten en dat alles in een volle tent. Een verjaardagslied werd ingezet en omstanders klapten na afloop. Kortom, ik ben zelden zo jarig geweest. Het was een dag zoals ik het voor mij heb gezien en wat mij vooral bij blijft is de gedachte, dat veel van mijn vrienden en familieleden de zeventig niet gehaald hebben. Het afgelopen jaar heb ik het, soms, moeilijk gehad met het gevoel van op retour zijn; angst voor een, wie weet wàt voor toekomst. Ik heb gisteren mijn feest gevierd en wat de toekomst brengen moge? Het gaat altijd anders dan je verwacht, zoveel heb ik wel geleerd. Ik zie wel, één dag tegelijk en er is geen reden om niet vol vertrouwen te zijn.

btemplates

6 reacties:

lebonton zei

tja, toen ik den-haag verliet om met mijn lief te gaan samenwonen, was het strand één van de elementen, die ik droef achterliet.
gelukkig ben ik ook in de zomer jarig, en meestal zit ik dan op texel.
ik kan je nog niet feliciteren, behalve dan met het passeren van een mooie dag. maar formeel als ik ben, de rest komt pas morgen.

Athy zei

Ton, ik blijf, voor even, in blijde afwachting!

Margaret Paige zei

Het gaat altijd anders dan je verwacht - zoals je zelf schreef. Wat een leuke verjaardag. Ik weet ook nooit iets te doen op mijn verjaardag en dit inspireert - maar of ik op 2 december as. naar het strand ga voor mijn 65 e verjaardag - DAT weet ik nog niet
Enne .. Gefeliciteerd!

Athy zei

Een high tea in Krasnapolsky?

Judith zei

Ik heb het verjaardagsverslag nogmaals gelezen en nogmaals van de foto's genoten. Het verdient een reactie, wat een feest om te lezen... Vond de verjaardag zelf overigens ook een feestje :)

Athy zei

Jaaaaa, het zijn inmiddels dierbare herinneringen.

Een reactie posten