schrijfopdracht

12.07.2012. Het was de laatste schrijf bijeenkomst van het seizoen.Tot ziens allemaal, in September. Eén van de schrijfopdrachten van deze middag was complex, ik koos derhalve voor associatief schrijven. Een lange rij woord kaarten lag door de ruimte verspreid en daar moesten wij er drie van pakken, de woorden opschrijven en de kaarten terug leggen.Er waren drie voorwerpen ingepakt, één daarvan moesten wij na betasten uitkiezen,de inhoud raden en opschrijven. Drie geuren moesten wij ruiken en in de tekst verwerken.Tenslotte een zakje met runen stenen openen, één blind pakken en wat er opstond in de tekst meenemen. Voor dat alles, het verzamelen en het schrijven hadden wij een kwartier. Mijn drie woorden waren: stilstaan, zien, open. Van de voorwerpen koos ik de steen, naar ik vermoedde, de geur van koffie sprak mij het meeste aan.Het runen teken dat ik trof was: totaliteit, heelheid van de zon. Ik kon aan de slag en koos zoals ik al schreef voor de associatie. Ik ben gek op stenen, welke steen dan ook.Die in een winkel, mooi gepolijst en in vorm geslepen zowel als de kiezel langs de rand van de weg. De jaspis is één van mijn favorieten. Inderdaad de gewone kiezel die gespleten, geslepen en gepolijst meestal rood-bruin van kleur is.Het is een oude steen, wordt al in de bijbel genoemd, oudheid gegarandeerd en hogepriester Aäron heeft hem als dertiende steen op zijn borstlap.Een warme, aarde steen. De amathist, mooi paars wordt gebruikt o.a. door hoofdpijn lijders.Dat heb ik ook een poos gedaan, zonder succes. Ik legde hem op mijn voorhoofd, daar bleef hij natuurlijk niet liggen en 's morgens werd ik wakker met mijn gezicht op de steen.Nog meer hoofdpijn.Paracetamol was effectiever, voor een poosje. Een prachtige lapis lazuli ketting kreeg ik ooit van mijn man, voor een verjaardag.Een ketting voor een woestijn prinses.Ik zag haar voor mij, rijdend op een kameel in veel zwarte gewaden, waar die ketting prachtig op stond.Een grote vijf-puntige ster in donker zilver, gehangen aan brede banen van zilveren schakels met zonnen van lapis lazuli daar weer in.Te dramatisch voor een bleke hollandse meid. Mijn topaz, een druppel hemel met een druppel oceaan,facet geslepen, ook in zilver gevangen.Ik fietste ooit langs de waddendijk op Ameland, een wazige warme dag en daar waar de dijk ophield, kwamen hemel en water samen.Precies de kleur van de topaz die ik een uur later zag.Een impuls aankoop, kan ik zeggen. De runen steen: totaliteit, heelheid van de zon.Natuurlijk trok ik die steen. Het gaat immers om het totaal in een mensenleven, al is ook dat opgebouwd uit facetten. Heelheid van de zon? "Ik ben geboren uit zonnegloren en een zucht van de ziedende zee...De zon, provider van licht, ik kan niet zonder. De woorden stilstaan, zien en open: Stil staan:Wij zijn geneigd te zeggen dat de zon haar baan trekt maar de zon staat stil, de aarde gaat haar eigen weg.Zoals ik doe; stilstaan probeer ik uit te bannen. Zien, het zonlicht laat mij het spel zien van licht en schaduw en in de avondzon worden contouren van daklijsten scherper. Samenspel van natuur en dat wat gemaakt is door mensenhanden. Open: In zomertijd sta ik meer open dan in donkere winterdagen. Van alle zintuigen is mijn reuk het minst ontwikkeld.Etens geuren kunnen mijn neus doen rimpelen van genoegen. Een stoofpannetje dat op een grauwe winterdag suddert op mijn fornuis; de geur van koffie die warmte belooft. Als keramist mis ik de weerbarstigheid van de zachte doch stevige klei. Mijn tast heeft zich verlegd naar stenen.Een gladde steen die in mijn handpalm past, voor uren.Ooit, eens was het aarde, miljoenen jaren geleden, voordat het een steen werd, liggend in mijn hand. Opdracht volbracht, geschreven in vijftien minuten van uiterste concentratie.Een bijzonder leuke, lastige schrijfopdracht.

btemplates

0 reacties:

Een reactie posten