angst


Korte verhaallijn.

19.01.2011

In de donkere namiddag is het oppassen geblazen, op de fiets. De regen miezert zoals alleen regen dat kan en natte windvlagen die van tussen de huizen aankomen gieren, bespringen hem regelmatig.Hij is gevallen en zit nu wat verwezen op de ambulancebrancard.
Een man van begin 70 met grote bruine schrikogen. Er ligt een waas van ongeschoren grijs over zijn wangen en zijn spaarzame haren staan in een pluk rechtop.Hij maakt een verwarde indruk.
Weet u wat er gebeurt is, meneer, vraagt de ambulancezuster. Kunt u ons dat vertellen?
Ik ben geschrokken, er kwam van links iets zwarts aangevlogen en dat wilde tegen mij opbotsen en toen verloor ik de macht over mijn stuur.
De vrouw knikt. Bent u bewusteloos geweest, heeft u gespuugd, vraagt ze door, terwijl zij een manchet om zijn arm vouwt om zijn bloeddruk op te meten.
Nee, alleen maar geschrokken, ik was bang.
Uw bloeddruk is veel te hoog, zegt de vrouw, wij nemen u even mee naar het ziekenhuis, dan kunnen ze u daar even helemaal nakijken.
Slikt u medicijnen?
Ja,zegt de man, voor mijn bloeddruk. Ik ben altijd bang hé! Dat komt door de televisie en dan kan ik niet slapen want dan ben ik bang.
Waar bent u dan bang voor?
Nou, voor de mensen. Dan kijk ik te veel televisie, dat maakt mij bang. Dan hoor je verhalen over overvallen en over mensen die in elkaar geslagen worden en over andere mensen, niet nederlanders, zeg maar en dan wordt ik bang. Toen dat zwarte ding ineens bij mij was dacht ik dat het een mens was en werd ik bang.
De man kijkt om zich heen. Hij is er niet gerust op. Zijn fiets is tegen een lantaarnpaal gezet, er zijn wat voorbijgangers blijven staan, daar voelt hij zich ongemakkelijk door.Voorzichtig voelt hij aan zijn hoofd, daar zit iets nattigs. Als hij zijn hand bekijkt ziet hij dat er wat bloed aan zit.
Heeft u hoofdpijn, vraagt de zuster.
Verwezen kijkt hij haar aan en schudt dan langzaam zijn hoofd.
Hij wil naar huis, gordijnen dicht en lekker bij de kachel. Misschien een borreltje
erbij.

btemplates

2 reacties:

lebonton zei

en vooral de televisie uit laten!
overigens is het begin zeer herkenbaar. ik ben brildragend, en als het dan regent en schemert, zorgen de lantaarnpaallichten voor een vreemde schittering. dan zie je betonnen pestpaaltjes, zo populair in wat oudere nieuwbouwwijken over het hoofd.
dat heeft mij de maagdelijkheid van een aantal ribben gekost.

Athy zei

Au, Ton! Ribben zijn zo gevoelig wanneer er wat gekneusd is.

Een reactie posten