drempel



07.01.2011

De draad weer oppakken van het schrijven.Het is meer een enorme drempel slechten.
December bracht mij van mijn à propos met zijn drukte, verplichte gezelligheid en de vrede op aarde gedachte die mij meer vermoeide dan rust bracht.
Maar de laatste knallen zijn verstomd, de lucht is, voor even, minder koud en de sneeuw is weg.De vogels vliegen af en aan in al hun verscheidenheid en ook daar is vrede niet echt een 'hot item'.De ene mees jaagt de andere weg, het roodborstje jaagt de mezen weg en de merels jagen alle vogeltjes weg. Behalve het boomkruipertje, dat trekt zich nergens iets van aan. Ja, de vlaamse gaai is te groot voor hem. En dan is er een klein wondertje. Een groepje staartmezen, droomvogeltjes vind ik ze, strijkt in mijn krentenboom.Zien de zaadbol en vliegen er met z'n drieën bovenop. Niets wegjagen, met elkaar houden ze de bol in evenwicht en ieder op zijn eigen kant eet.Drie staartmeesjes op één bol.Het kan dus.
Alsof ik op een signaal heb zitten wachten, sta ik op, loop naar boven en pak de aantekeningen die ik voor een nieuw verhaal heb geschreven.
Ik heb ideeën voor dit verhaal al op deze website aangehaald, geloof ik.
Het verhaal van een vrouw die het licht wil vangen.
Maar gisteren heb ik haar eindelijk vragen gesteld. Hoe woon je, wat vangt licht en wat geeft licht. Wat is jouw verhaal en hoe komt het dat je jouw verhaal niet kunt kwijtraken.
En terwijl ik aan mijn tafel zit en naar buiten staar, krijg ik de antwoorden.
Het belangrijkste antwoord is: zij heeft een duistere geschiedenis die niemand weet.
Geheimen kunnen gevaarlijk zijn, een eigen leven gaan leiden.
Ik geloof dat ik nu het verhaal kan schrijven van de vrouw die het licht wil vangen.
Ze heeft nog geen naam en ze heeft een man die een rol speelt in haar heden. Daar moet ik nog over nadenken.
De drempel is bijna geslecht. Nu moet ik nog wat rust vergaren, zodat ik niet om de vijf minuten achter mijn pctje vandaan vlieg. Ook dat gaat lukken.

btemplates

0 reacties:

Een reactie posten