houden van

03.01.2011

En dan is er dat kleinkind, dat mij negen jaar geleden oma maakte.
"Oma, ik weet dat jij ook de oma bent van Mees en van Tobias en nu dan van Linde" zei zij nu ruim vier jaar geleden.
"Maar kan je dan nog wel van mij houden?"
Ze was vijf jaren jong en keek zorgelijk naar mij op.
"Van jou houden", vroeg ik verbaasd. "Hoe kan ik nu niet van jou houden! Jij was de eerste, nog nooit was ik oma geweest en jij kwam en ik was oma! Lieve, jij was de eerste, dat is heel speciaal, ik zal altijd van je houden".
Op kraamvisite bij haar piepkleine nichtje was dat het eerste dat zij tegen de kraamverzorgster zei.
"Ik heb mijn oma oma gemaakt". En de kraamverzorgster was onder de indruk.
Inmiddels is zij negen jaar en wij houden nog steeds van elkaar.
Met kerst was ze erbij. Vol trots vertelde ze dat zij voor iedereen van haar eigen zakgeld een kadootje had gekocht.De eerste stap naar 'meedoen met de groten'. Voor de twee oma's een mooie corsage. Een droom van zwarte stof en ijzerdraad en zilverkleurige kraaltjes. Ik heb hem gedragen op nieuwjaarsdag. Op mijn pols.
Vier kleinkinderen ben ik rijk. Lieve was een pleister op een wond, geslagen door de dood van haar opa, die nooit zijn kleinkinderen heeft gezien.
Mooi om te zien hoe de kinderen met elkaar omgaan, vier individuen. Ik geniet van ze.
De kinderen hebben de toekomst, zegt men. Ik weet in ieder geval dat elke baby een nieuwe kans is voor de wereld.