denkend aan mijn moeder....

05.07.2012 Ik betrap mijzelf erop dat ik vaak aan mijn moeder denk, meer dan anders. Met een gevoel van compassie, dat niet alleen haar betreft maar ook mijzelf. Ooit zei ik iemand: Ik wilde dat ik mijn moeder had ontmoet toen zij zo jong was als ik nu en ik zo oud als zij nu.Ik zou haar bij de hand genomen hebben en haar hebben laten zien , voor zover mogelijk, hoe het leven in elkaar steekt, wat van waarde is. Is dat hoogmoed?

Zij heeft vooral geleefd volgens normen en waarden die gestoeld waren op de normen en waarden van buren.Wat zullen de buren zeggen van, over...etc. Terwijl ik vermoed dat ze graag rebelser, zelfstandiger had willen leven.Ze kon dat niet. "Was dit het nou", zei ze, terwijl ze haar lippen stifte in de gang voor de spiegel en een alomvattende armbeweging maakte.Ik stond naast haar en het sneed mij door mijn ziel.Teleurgesteld in haar leven of in haarzelf? De zwaarmoedigheid die in haar genen opgesloten zit zoals bij haar meeste broers en zussen, daar heeft ze wel tegen geknokt. In mijn slapeloze nachten, denkend aan mijn moeder, realiseerde ik mij dat mijn compassie voor haar ook mijzelf raakt. Niet lekker in mijn vel en geen oorzaak weten. Verbonden met mijn moeder, die nu al zeven jaren niet meer leeft, raakte ik in verwarring.
In mijn laatste slapeloze nacht bedacht ik mij, dat kijken naar de dingen, vaak een verandering teweeg brengt.Dus 'keek'ik naar mijzelf met compassie. Ik ben mijn vorm kwijt, omdat ik naar mijzelf kijk met alle gereformeerde genen die in mijn lijf zitten; oordelend, kritisch, liefdeloos. Bijna in slaap, dat moment waarop je je eigen schild laat zakken, dacht ik: Als dat alles is, ik ben mijn vorm kwijt, nou, je kunt niet verliezen wat van jou is zelfs al zou je het weggooien.Die vorm die vind ik wel weer. Ik voel mij een stuk beter.

btemplates

8 reacties:

lebonton zei

soms is slapeloosheid verkwikkend;-)

Athy zei

Alleen 's nachts, Ton, maar je hebt gelijk.

Annet zei

Ze speelt altijd door m'n hoofd
in alles hoe ze was..

Je raakt haar nooit kwijt
Is altijd om je heen.....

Blessed be....Annet

Athy zei

De spijker op de kop, Annet.Dank je.

Margaret Paige zei

Ik ben onder de indruk van deze blog over je moeder en vind veel herkenning erin, al was mijn moeders karakter anders dan die van jouw moeder vermoed ik. Ik geniet van je leuke uitdrukkingen: in je zin over de normen en waarden van de buren bijvoorbeeld en vooral over je gereformeerde genen. Mooi gezegd Athy!

Athy zei

Bedankt, Margaret,ik heb weer ruimte, dank zij het denken oer mijn moeder.

Anoniem zei

herkenbaar
al is moeder dan vader

hoe gaat het nu met het slapen?

Athy zei

Slapen? Drie uur per nacht, soms vier.Het zal wel weer voorbij gaan.Groet!!

Een reactie posten