mooi weer

Dit is zo'n dag, waarin de optelsom van kleine dingen tot grote tevredenheid stemt. Rond acht uur werd ik wakker.Door de kieren van mijn jaloezie zag ik dat de zon scheen. Even later stond ik in de tuin. Min vijf graden,en ik schoffelde vogelvoer onder de struiken om het kleine grut van voedsel te voorzien.Koude blote voeten in mijn tuinslippers, maar eenmaal binnen was dat zo weer over . Gisteren vertelde ik mijn spiegelbeeld dat ik vandaag niets hoef en dat dacht ik nog steeds.Een zee van tijd.De krant lezen, met een kop koffie.Alleen, de zon stond recht tegenover mij en zo laag dat hij onder het afdak door in mijn ogen scheen.Ergens anders gaan zitten? Nee, het licht was adembenemend mooi.Tussen alle takken door keek ik in de verte, gouden nevellicht.Even later was het weg.Toch maar naar buiten. Verse groente voor de komende dagen, de weervoorspellingen zijn verwarrend.Van alles wat voorspeld is kwam bij hier niet veel uit.Maar toch, negeren is niet handig.De fietspaden waren goed begaanbaar, heerlijk zonnetje en even langs een vriendin met een verlaat Sinterklaas cadeautje. Zij heeft al een opgetuigde kerstboom staan.Mooi, als altijd. Morgen de vrouwen schrijfgroep, nog een tekst schrijven met als gegeven het woord Attentie.Ook nog even een opdracht voor morgen voorbereiden: beschrijvend schrijven.Ik heb het boek Gloed, van Sándor Márai als voorbeeld. Daarna ben ik de tuin ingegaan om met behulp van dik transparant plastic een paar planten voor bevriezing te behoeden.Niet iedere plant vindt het fijn naar de kas te worden verbannen, zij zouden bedanken voor de goede zorg met dopluis. Mijn atelier opgeruimd en stofvrij gemaakt, ik wil weer gaan schilderen.Wat grote over gebleven metalen balken, van de terras overkapping,naar zolder gebracht en bovenop de kledingkasten gelegd.Ik moet toch wat.De draai naar beneden lukte niet, dus de schuur was onbereikbaar, hoera voor de zolder. Zo verloopt tot nu toe mijn dag.De vliegenplaag op zolder, veroorzaakt door dode muizen, die bij de buren vergiftigd worden en bij mij een plaatsje zoeken om dood te gaan, is over.De enige dode muis die ik kon vinden, zo plat en zo dun als een plankje,is opgeruimd, het restant dode vliegen opgezogen. In de wetenschap dat mijn buiten kranen afgesloten zijn, vorig jaar glad vergeten, en de kapotte ruit in de kas vervangen is en heel blijft totdat er weer appeltjes van de gemeenteboom vallen, ben ik, dat is nu wel duidelijk, heerlijk bezig geweest. Dat stemt tot grote tevredenheid.En dat benadert voor mij het begrip geluk.

btemplates

0 reacties:

Een reactie posten