droom aan het werk

In Schrijfwijzer voor het web lees ik dat, voor je aan een blog gaat beginnen, je eerst je doelgroep moet bepalen. Ook is het verstandig om je bij gelijksoortige thema's te houden als leidraad voor het schrijven.
Een tijd geleden zei iemand mij:ik heb je blogs gelezen, ja, helemaal jij. Hij bedoelde waarschijnlijk dat ik van de hak op de tak schrijf met wisselende onderwerpen. Ik besta niet uit één lijn, ik zou mijzelf groot geweld aan doen. Ooit zei ik tegen een vriendin, een beetje treurig inderdaad:ik kan van veel een beetje, ik ben meer een lappendeken.Waarop zij héél fel reageerde :maar dan wel een verdomd mooie.
Nu wil ik het over dromen hebben, een bijna vergeten aspect van mijn leven.

Negentien jaar geleden begon ik aan een droomopleiding bij Anneguus en Pio van der Slikken.Daar zou ik meerdere jaren blijven.Na mijn massage opleiding was ook dit als thuiskomen. Eerst mijn opleiding en later koken voor nieuwe cursisten. Eén van mijn medecursisten was Hanny Lynch.Zij heeft na de opleiding een eigen praktijk opgezet en een boek geschreven.Echt een prachtige prestatie. Ik ben, door mijn omstandigheden op een moment gestopt met alles waar ik zo door geraakt werd.
Afgelopen Zaterdag reisde ik af naar Ridderkerk, een merkwaardige busrit van meer dan twee uur vanuit Utrecht, langs dijken en door plaatsjes die gebouwd zijn toen men nog met paard en wagen reed.Keek mijn ogen uit.
In mijn tas een opschrijfboek met een flard van een droom waaraan ik wilde werken. En zo als altijd kwam daar een open venster uit te voorschijn, waardoor mij iets duidelijk werd.
Eerst mijn droom:
Ik sta op de Keizersgracht in Amsterdam onder een boom aan het water.Ik sta in de schaduw, de zon schijnt op de huizen aan de overkant.
Ik moet mijn auto parkeren maar er is nauwelijks plaats tussen boom en water.Achter mij rijdt het verkeer langs.
Mijn auto wordt met de neus naar beneden in de boom gehesen, opgehangen aan de achterbumper.
Tot zover mijn droom.
De techniek waarmee wij deze middag werken is de identificatie techniek.Drie voor mij belangrijke symbolen ga ik onderstrepen en uitwerken.Dat zijn: auto;boom;en bumper.
Dan ga ik de identificatie in.
Ik ben een kleine rode auto en sta tussen het water van de gracht en een boom.Er is voor mij geen plaats om te parkeren.Ik word in de boom gehesen aan mijn achterbumper, neus naar beneden.Er hangen meer auto's in die boom. Ik hoop dat mijn bumper mij houdt anders donder ik hard naar beneden.
Ik ben de boom en kijk uit over het water.Mijn stam die mijn kruin draagt is hoog genoeg voor de auto van Athy.
Ik ben de bumper van de auto. Hoop dat die het gewicht kan dragen.Zo sterk ben ik nu ook weer niet.
De volgende stap is, om te zien wat het geschrevene, mij zegt.
Ik voel mij klein en uitgerangeerd. Ik vraag mij af of er nog wel plek voor mij is, in de maatschappij.Ik ben bezig met mijn wereld maar eigenlijk kan ik de boom in, is mijn onderhuidse gedachte. De maatschappij heeft iets tegen oudere, 'consumptieve' mensen en dat trek ik mij aan want ik vind het niet terecht. Als ik niet oppas laat ik mij wel degelijk monddood in een boom hijsen.
Auto betekent immers 'zelf'.
De achterbumper die in de identificatie bang is, dat hij het gewicht niet kan dragen, laat mij zien dat ik misschien wel te zwaar til aan mijn eigen leeftijd, wat gevoed wordt, door berichten in pers, t.v. en radio.

Goed kijken dus naar mijn droom en mijn uitwerking daarvan. Kijken doet veranderen, zei één van mijn leermeesters ooit en dat geloof ik vast.