Italië reis







Vanmorgen vroeg is Nine vertrokken naar Italië. Met de hondjes in de auto en een caravan er achter. Alleen! Voor het eerst sinds de dood van Carel.
Wat vind ik dat moedig en wat vond zij het eng.
Maar ze doet het toch maar. In het afgelopen jaar zijn we samen drie maal naar Italië gegaan. Eerste keer Rome, daarna twee keer Alviano.
In gedachte reis ik mee. Vanmorgen al die enorme stortbui waarin zij met haar hele "hebben en houen"tegen die smalle dijk moest optornen.
Ze is onderweg. Eerste stop in Frankrijk bij goede vrienden. Waar een sterke arm haar nog even laat oefenen om in haar eentje de caravan los- en weer aan te koppelen. Daar schijnt een handigheidje voor te bestaan. Ik moet er niet aan denken!
Het wordt natuurlijk een hele reis en niet alleen langs 's Heren wegen.
Een levensreis, van loslaten en omarmen. Ontdekken van eigen kracht en daar vreugde uit putten. Nieuwe energie, nieuwe mogelijkheden.
Een vriendschap van 33 jaar. Lieve Nine, in gedachten ben ik bij je en stuur je moed toe.

btemplates

1 reacties:

Gerda praatgraag zei

Wat een lief stukje Athy. Ik vind het ook enorm knap van haar om dat te doen. Wat je schrijft; het is niet alleen de reis, maar de rest is veel moeilijker en hopenlijk komt ze er sterk van terug!

We denken ook aan haar!

Een reactie posten