haatmail

28 juli 2010

Regelmatig krijg ik mail van een goede vriend, wiens mening ik zeer respecteer.
Ik heb eerbied voor zijn helder denken.
Jaren geleden heeft hij mij bijgestaan in de zwartste periode van mijn leven.
Vaak krijg ik mails met gekke foto's en grappen waar ik erg om moet lachen. Soms hele persoonlijke mails, die ik met aandacht lees.
Ook mails waar ik niet zo goed van weet hoe te reageren.
Onlangs las ik in de krant een bericht dat in New York, naast Ground Zero een groot gebouw moet verschijnen waarin een moskee en sociaal-culturele ruimten moeten komen.
Daarover ging ook de laatste mail die ik kreeg.
Een klap in het gezicht van nabestaanden van mensen die zijn omgekomen op 9/11.
Ongetwijfeld zijn er ook moslims omgekomen.
Hebben wij er een godsdienstoorlog van gemaakt, zoals er voordien oorlog werd gevoerd tegen het 'rode gevaar'?
Hoe is destijds de ellende begonnen tussen Palestina en Israël? De Engelsen gingen weg uit Palestina en de moefti wilde niet, dat joden zijn dorpsgenoten lieten delen in hun kennis. Want, kennis is macht en er was maar één persoon met macht, de moefti.
Zo kleinschalig, is het begonnen. En groot werd het door angst en wantrouwen.
Zo werkt de imam die de Koran gebruikt voor eigen macht. Door zijn persoonlijke uitleg te geven voor eigen gewin en zijn eigen gewin vaart wel bij de onwetendheid van zijn onderdanen. Niet voor niets mogen meisjes niet naar school.
Mijn goede vriend Cees de Bruin ziet het gevaar grootschalig en laat niet af te waarschuwen voor het 'barbaarse gevaar'. Hij heeft gelijk.
Is dat het verschil tussen man en vrouw? Ik kan het niet grootschalig zien, dan wordt mijn leven gevoed door angst en dat wil ik niet.
Ik denk dat er gevaar zit in het verspreiden van haat, van welke kant dan ook.
De Amerikanen hebben geen vrede gebracht in Vietnam, die onstond pas nadat ze zich terug getrokken hadden. Toen konden zij een aandeel hebben in de vorm van die vrede.
Hadden zij dat ook maar gedaan nadat zij Sadam hadden gevonden. Hadden zij zich, zoals beloofd, terug getrokken na de val van Sadam, dan hadden zij een sterkere positie gehad in onderhandelingen dan nu.
Politiek is een spel, een twijfelachtig spel en iedereen is tot aan de tanden bewapend.
Het drama 9/11, de Twin Towers, had nooit mogen gebeuren.
Oog om oog en tand om tand is kennelijk van alle 'beschavingen' en van over de hele wereld.
Dat maakt mij bang.

a.vanmeerkerk@zonnet.nl