kleine uurtjes

Slapen, eens vond ik dat zonde van mijn tijd. Wanneer ik nu na een hele nacht slapen wakker word, ben ik zeer tevreden.

Ik heb geen zekerheid van slapen meer.

Eenmaal wakker ga ik maar t.v. kijken. Animal Planet, of zoals onlangs bij Utrecht TV. mijn hele eigen geschiedenis. Een uitzending die herhaald werd. Ik viel er halverwege in. De jaren 50 en 60 en ineens Provo, de Maagdenhuis bezetting. Alle beelden van Amsterdam, waar ik bij ben geweest, kwamen voorbij.

Ik weet nog hoe ik mij voelde destijds. Alles zou beter worden, anders in ieder geval en dat was al beter.

Wij hoopten op openheid, het opruimen van taboes, vrijheid van anders zijn. De maatschappij is gebaat bij verschillen, niet bij eenheidsworst. Dat was destijds onze stelling.

De nachten dat we rookbommetjes maakten en ondertussen over politiek praatten.

We volgden de ontwikkeling in Frankrijk. Allicht want iedereen in de kring waarin ik verkeerde studeerde Frans.

De arbeiders daar waren politiek geschoold, dat wekte onze bewondering.

Ik ging werken in een bidonville, vlak bij Parijs, Villejuif geheten. Fernand, een clochard die een goedlopend familie verfbedrijf had maar het de rug toekeerde. Zijn hutje op ons terrein, van zwerfhout gebouwd en met restje verf gekleurd, noemde hij 'Mon rêve'. Ik vond dat ontroerend.

Terug in Amsterdam, na twee maanden vond ik de stad zinderend. Het centrum van de wereld.

Op het stationsplein hoorde ik de mooiste vertolking ooit van Summertime, gezongen door een klein zwartharig meisje, uit Canada Het plein vol jonge mensen van alle nationaliteiten, die ademloos luisterden. Ondertussen oplettend dat er niets gejat werd, want dat ging natuurlijk gewoon door.

Alles zou beter worden was ons credo.

Is dat gelukt? Ik weet het niet. Veranderd, dat wel. Voor een aantal jaren.

Geschiedenis, het lijkt een golfbeweging, ebt weg en komt terug. Met iets nieuws en iets ouds.Soms met een slinger dat alles weer overhoop haalt. Servië en Kossovo.

We dachten met de val van Sadam een gezwel vernietigd te hebben en creëerden een nieuwe.Hoe hebben wij ons vergist.

Ik ging in een slapeloze nacht terug in mijn tijd en zag mijn geschiedenis in beelden. Opnieuw voelde ik de beweging in mijn hart.