paling




Ik heb iets met paling, vanaf mijn prilste jeugd.

Het was 1945, juni en ik was nog net geen drie jaar. Mijn vader kwam thuis van zijn werk met een pakje onder zijn arm.
"Je raadt het nooit", zei hij tegen mijn moeder. En samen liepen zij naar de keuken waar mijn vader het pakje op het aanrecht legde. Mij waren ze even compleet vergeten en mijn vier jaar oudere broer was spelen bij een vriendje.
Mijn vader pakte het pakje uit en te voorschijn kwam een bosje gerookte aal. De hongerwinter lag net een half jaar achter hen, mijn moeder zal ongetwijfeld een kreet van verrukking geslagen hebben en mijn aandacht was getrokken. Wat aal was, daar had ik geen flauw idee van, maar het moest lekker zijn, gezien de drukte van mijn ouders. De palingen werdenop dikte naast elkaar gelegd, de allerdikste in het midden. Daarna liepen ze samen de keuken uit, zich verheugend op het avondeten. Jawel, brood met paling.

"Waar is Athy", zei mijn moeder ineens. Ik was onvindbaar
Totdat mijn moeder mijn krulhaar zag dat net boven het aanrecht en het fornuis uitstak. Ik stond daar precies tussenin. Met de dikste paling in twee handen en al een paar forse happen eruit. Mijn gezicht besmeurd met palingvet. Ik schijn in opperste zaligheid naar hen gelachen te hebben en zij lieten mij eten.
"Beter dan steenkool", zei mijn moeder. Want dat jatte ik uit de kolenkit, die winter en stopte dat in mijn mond om toch iets te eten te hebben.
Nog steeds vind ik paling heerlijk. Toen ik gisteren laat thuis kwam vond ik een pakje paling in mijn koelkast. Door mijn buurman daar hoogstpersoonlijk ingelegd.
Naar Harderwijk waren ze geweest na een ander bezoek. In H. hebben zij heerlijk gelunched en voor mij dus twee vette palingen meegebracht.
Met de ene heb ik ontbeten en nummer twee was mijn lunch. De resten spreken voor zichzelf.
Geboren in de Saragossazee, duizenden kilometers gezwommen als glasaaltje en in het IJsselmeer volwassen geworden.

btemplates

2 reacties:

Caroline zei

Heeeerlijk paling..........zeg ik!! Brrrrrrrrrr paling zegt Gerda. Leuk verhaaltje.

groetjessss, Caroline

Athy zei

Ja, paling, daar zeg je ja tegen of nee. Een tussenweg is er niet. Gelukkig zeg ik ja. Want, soms is het leven al zwaar genoeg, dan moet je ergens van kunnen genieten. Caroline, alles goed met jou? Ik miste je op jouw blog, vandaar deze vraag.

Een reactie posten