de heuvels van Umbria
28.05.2011
Vol verhalen kwam ik terug uit Italië, om te ontdekken dat ik niet kon schrijven.Een foutje in mijn computer of iets dat ik verkeerd heb gedaan.Geen idee.Nu kreeg ik mijn dashboard terug en zit ietwat vervreemd achter mijn toetsenbord.Er is alweer zoveel water naar de zee gestroomd de afgelopen week.
Het was niet echt warm bij aankomst in Rome en, zoals de foto laat zien was er verse sneeuw gevallen op de bergen, achter het meer van Bolseno.
Na twee dagen kwam de aangename warmte terug.
Feest der herkenning, want ik was er al vaker, samen met een vriendin die nog steeds niet de droom die ze eens had kan loslaten. Het kopen van een huis op een mooi plekje bij Alviano.
We hebben er weer gelopen, tussen de olijfbomen die, nog lichtgrijs in blad, al bloemknoptrossen lieten zien. Het leken wel bomen in bruidstooi, zo zwierig als het jonge blad bewoog in de wind,ritselend kant, onder een blauwe hemel,gevuld met gouden zonlicht.
Groene hagedissen zaten midden op de smalle klimmende weg op het warme asfalt te zonnen. Om er als de wiedeweerga vandoor te gaan,bij onze nadering.
In de bermen groeit Borage, dat wij moeten zaaien in de tuin, komkommerkruid.De blauwe bloemen staan mooi in een groene salade.
Wonen in een land waar de zon de aarde stooft; waar de kruiden in het wild groeien en waar je weet waar je aan toe bent met de seizoenen.Verleidelijk? Zeker!
Mooi om na te genieten en dromen te hebben.Mooi om terug te kunnen gaan wanneer de behoefte aan warme zon weer groeit.