Begin

30.04.2012

Voor het eerst heb ik getracht een sonnet te schrijven volgens de regels van het spel.Ik ben niet goed in het hanteren van regels.Ik wil ze naar mijn hand zetten of er deuken in maken om te zien tot hoever ik kan gaan.Het heeft iets te maken met volgzaamheid, geloof ik. Maar nu!
Nu wil ik mij de regels van het sonnet schrijven eigen maken.Omdat ik het een mooie vorm vind.Dit is mijn eerste poging:

de woorden zitten in mijn hoofd
maar laten zich niet rijgen
ze hebben mij ook niets beloofd
zo kan ik mijn lied niet krijgen

het beeld is zittend voor het raam
en woorden zoemend achter glas
de vorm die ik nog niet zie staan
het lied dat niemand ooit nog las

toch schrijft mijn pen op het papier
accenten komen en ze gaan
een vers wil steeds nog niet ontstaan

die kleur van woorden mat en stil
het lied dat ik toch maken wil
en dat heb ik dan nu gedaan.

Dan is het geweldig wanneer je iemand kent die je wel om advies durft vragen.Dus heb ik het naar Ton de Gruijter gemaild die mij aanmoedigde en de eerste strofe herschreef zoals hij het zou schrijven ware het zijn sonnet:
de woorden zitten in mijn hoofd
maar rijgen laten zij zich niet
zij hebben mij ook niets beloofd
hoe componeer ik nu mijn lied.

Ik zie het verschil en ik zie dat het beter is, sterker. Of ik, wat ik zie ook een volgende keer zal kunnen hanteren. Het is leuk genoeg om te proberen.Oefening baart kunst.
Ton, dank je wel.

de zee en ik - 3

12.04.2012

Ik geef je mijn gedachten
ze zijn niet kant en klaar
gevormd in lege nachten
groezelend door elkaar

ik geef je al mijn dromen
sprookjes van mijn slaap
mijn onbewuste komen
totdat ik weer ontwaak

het ritme van mijn hartslag
stuurt mijn dromen naar de zee
de golfslag neemt ze mee

zo sta ik aan de vloedlijn
van geest en ziel en brein

onmetelijk en klein

de zee en ik

07.04.2012

Schrijven aan de vloedlijn
woorden in het zand
met de hand geschreven
als tekens aan de wand.

Golven, min of meer
evenwijdig aan het land
komen schuins aangerold
landen op het strand.

De woorden,genomen door de zee
nemen mijn boodschap mee
lege plek in het zand.

Nu heb je mijn liefste gedachte
Ik sta alleen aan je rand

eenzaam op het strand.

lay out

04.04.2012

De lay out van mijn vorige tekst is beslist niet zoals ik wil en ik kan er niets aan doen.Google chrome staat zo groot op mijn scherm, dat ik de helft niet kan aanklikken en zoals ik de tekst oorspronkelijk heb neergezet, zo neemt dat stomme programma het niet over maar publiceert het buiten mijn wil om.Het zal wel een kwestie van tijd en oefenen zijn maar nu heb ik grote lust de handdoek in de ring te gooien.
Twee uur later heb ik weer iets gevonden waardoor ik mijn blad kan verkleinen zodat ik overal bij kan.
Alleen die lay out naar mijn hand zetten, dat gaat nog niet.
Kijken of ik een elfje (gedichtje van 11 woorden) wel kan zetten, zoals ik vind dat het moet.Daar gaan we:
Eindeloos
Ver weg
Trilt de horizon
Tussen blauwe lucht en
Zee.

Hoe weet ik niet, maar nu is alles anders gegaan.Of dat nu komt omdat ik steeds weer met een hoofdletter begin? Hoe dan ook,dit is beter en misschien ga ik mij hier nog wel thuis voelen.

De zee en ik.

04.04.2012 De zee en ik. Drie dagen schrijven in een groep van zestien vrouwen. Het thema is 'Schrijven langs de vloedlijn'. Dat heb ik dan ook letterlijk gedaan. De vloedlijn is, voor mij, een grens.De grens van het vaste land van Europa en de rest van de wereld begint aan mijn voeten. Water heelt. Dit is wat ik schreef op het natte zand, op de vloedlijn in Schoorl: neem mij mee laat mij niet achter laat mij rusten in je schoot wiegen in je blauwe dalen tot in het late avondrood.

technisch hoogstandje

Het is even wennen om alle tekens en icoontjes en plaatsen te vinden.Mijn lettertype is inmiddels weer groot genoeg en ik weet wat er aan schort, aan mijn blog. Mijn pc.is te oud om windows 9 te installeren, vandaar dat blogger mijn browser niet meer ondersteund en via deze browser geen reacties meer geplaatst worden. Wie windows 9 heeft, heeft geen probleem.Zelf heb ik nu Google Chrome als browser en via deze ben ik gewoon te bereiken. Ik denk dat ik totdat ik misschien een nieuwe pc kan aanschaffen, gewoon mijn mailadres onder mijn teksten zet. Ik zou het zeer spijtig vinden wanneer reacties uitblijven. Dank zij het probleem van de afgelopen week ben ik wel nieuwe wegen in gaan slaan. De start van een 70 jaar dagboek ligt op mijn tafel.Een mooie balpen ernaast. Ook heb ik een beeldschoon schrijfboek, book of kells, gekocht waarin ik mijn levensverhaal ga schrijven. Niet alleen mijn eigen, weinige, jeugdherinneringen maar ook de tijd van toen en natuurlijk mijn herinneringen aan mijn kinderen en nu ook mijn kleinkinderen.Een levensverhaal dus, voor wanneer ik er zelf niet meer ben. Hoop er jaren aan te schrijven. a.vanmeerkerk@zonnet.nl

foutje

Beste mensen, Op dit moment kan er niet gereageerd worden op mijn blog.Mijn browser wordt door blogger niet meer ondersteund. Wat ik precies moet doen is mij niet helemaal duidelijk.Ik hoop dat morgen de hulptroepen aanrukken om het weer plezierig voor mij te maken.Hopelijk kan ik dan mijn ideeën weer hier neerzetten.Ik krijg niet de nieuwe teksten van de bloggers die ik volg en zij die mij volgen kunnen geen reactie plaatsen.Tot spoedig, hoop ik.Heb het goed.Groeten, Athy.