verlangen
28.07.2012
hier sta ik dan,op de grens van land en water
achter mij een continent vol narcisme,ijdelheid.
ik heb het mijn rug toegekeerd,even geen deel uitmaken van.
vóór mij weids en schier eindeloos,vrijheid spelend aan mijn voeten,
levend water,dat wegspoelt,meevoert,reinigt en heelt, verlangen en dan....
zand erover.
3 reacties:
Heel mooi.
Inderdaad, erg mooi!
dank voor jullie reactie, Antoinette en Judith.ik probeer, voor mij, iets nieuws.
Een reactie posten