een nieuwe lente en.....

Als een ongeleid projectieltje schiet ze door de tuin en belandt op de nok van de kas. Haar pootjes glijden weg van de metalen strip en de schuine ruiten geven ook geen houvast.  
Maar onwennige vleugeltjes bewaren haar evenwicht
en zo klautert ze naar het hoogste punt vanwaar ze uitzicht heeft op de grote wijde wereld die achter de tuin ligt. Even rust terwijl ze haar lijfje strekt om beter te kunnen zien. De grote bomen voor haar werpen schaduwen, de ochtendzon verschuilt zich achter het groen.
Dan neemt ze een beslissing, ze zet af en haalt precies de onderste tak van de eerste boom. Wat later volgt één ouder met een snavel vol wriemelende wormen.
Een mereljong is uitgevlogen.