opdracht:liefdesbrief


13 februari 2010


De opdracht was een liefdesbrief waarin een scene wordt geschetst die later in een verhaal gebruikt zou kunnen worden.

Romantische fantasie dus maar zonder platitude, oei! In de groep bevestigt iedereen dat dat best niet meevalt.Maar we beginnen driftig te schrijven en we vergeten gemakshalve maar even dat we het straks moeten voorlezen.

"Mijn armen zijn leeg want je bent weer weg en wanneer je weer zult komen? Ik vraag het niet, ik merk het wel. Voor nu is er opnieuw een herinnering. Ik houd van alles van jou. Van de eerste kus tot de laatste, vlak voor je weer uit mijn leven stapt.
Ik houd van je huid waarlangs ik mijn vingers laat glijden, gevoelig tot in de uiterste toppen.
Ook wanneer je er niet bent weet ik hoe mijn hand zal gaan, langs gladde lijnen en in warme plooien. Ik houd van je lijf. Wij praten niet veel, wij kussen. En dat doe je goed, zo goed dat ik soms vergeet je terug te zoenen. Doodstil als ik sta in je armen en je handen voel, je tong en o, ja ik vergeet te kussen, even goed maken.
Mijn handen onder jouw kleren, jouw handen onder mijn kleren.
Soms spelen we een spelletje om de spanning op te voeren, de overgave zo nog heviger te maken. Het zindert, raak mij aan, toe, raak mij aan. Zachtjes bijt ik in je lip.
Ik vertrouw je en geef mij over. Je zult mij nooit pijn doen, nooit iets doen tegen mijn wil.
Ook mijn fantasie kan ik op jou uitproberen, de tak uit mijn tuin naast die superzachte veer.....
En zijn we uitgespeeld en is de overgave compleet, dan houd ik van de stille glimlach rond je mond. Met mijn vinger volg ik de lijn van je lippen, mooie man. Jij geeft je over aan de ontspanning en ik bereid mij langzaam voor op je vertrek. Ik zoek je zachte buik en begraaf mijn hoofd, nog even koesteren, nog even gekoesterd worden.
Dan zet ik mijn voeten op de grond en kijk naar je. Mooie man, ik strek mijn arm en raak je aan, de afstand alvast overbruggend.
Samen aan tafel, eten om weer grond onder de voeten te krijgen en dan, afscheid.
Als je weg bent loop ik een poosje verloren door het huis. Trek de lakens recht, verstop mijn gezicht in je handdoek en snuif je geur op.
Totdat ik in staat ben weer over te gaan tot de orde van de dag".

Iedereen las zijn of haar tekst voor, in de groep. Er waren heel verschillende teksten en ja, er was verschil tussen de mannen en de vrouwen. Mannen schrijven makkelijker erotisch en wat harder. Tenminste, in onze groep was dat zo.



btemplates

0 reacties:

Een reactie posten