de heuvels van Umbria
28.05.2011
Vol verhalen kwam ik terug uit Italië, om te ontdekken dat ik niet kon schrijven.Een foutje in mijn computer of iets dat ik verkeerd heb gedaan.Geen idee.Nu kreeg ik mijn dashboard terug en zit ietwat vervreemd achter mijn toetsenbord.Er is alweer zoveel water naar de zee gestroomd de afgelopen week.
Het was niet echt warm bij aankomst in Rome en, zoals de foto laat zien was er verse sneeuw gevallen op de bergen, achter het meer van Bolseno.
Na twee dagen kwam de aangename warmte terug.
Feest der herkenning, want ik was er al vaker, samen met een vriendin die nog steeds niet de droom die ze eens had kan loslaten. Het kopen van een huis op een mooi plekje bij Alviano.
We hebben er weer gelopen, tussen de olijfbomen die, nog lichtgrijs in blad, al bloemknoptrossen lieten zien. Het leken wel bomen in bruidstooi, zo zwierig als het jonge blad bewoog in de wind,ritselend kant, onder een blauwe hemel,gevuld met gouden zonlicht.
Groene hagedissen zaten midden op de smalle klimmende weg op het warme asfalt te zonnen. Om er als de wiedeweerga vandoor te gaan,bij onze nadering.
In de bermen groeit Borage, dat wij moeten zaaien in de tuin, komkommerkruid.De blauwe bloemen staan mooi in een groene salade.
Wonen in een land waar de zon de aarde stooft; waar de kruiden in het wild groeien en waar je weet waar je aan toe bent met de seizoenen.Verleidelijk? Zeker!
Mooi om na te genieten en dromen te hebben.Mooi om terug te kunnen gaan wanneer de behoefte aan warme zon weer groeit.
Labels:
reizen
10 reacties:
Eerst Rome zien en dan sterven...ik kan nog niet dood ;))
@ zeeschuim.
Wat leuk. Jij hebt al gereageerd toen ik nog de definitieve vorm zat te bekijken.
Rome zien, is Rome leren kennen als je broekzak, dat duurt een leven lang. Ga je voorlopig ook niet dood. Groet!!
rome zijn we al drie keer geweest, we vinden de weg al aardig en het verveelt nooit. één groot museum. en umbrië, dat is een halte op weg naar de hemel.
heerlijk dat jullie genoten hebben
= in het land waar de zon de aarde stooft=
prachtig gezegd!!
groet je
Wat een verhaal. Ik zou er zo heen willen vliegen!
@ Ton, we waren één dag in Rome. Hebben daar J.P.Rawie ontmoet die uit eigen werk voorlas en Rosita Steenbeek, ook ontmoet.
Zomaar een cultureel uurtje en daarna op zoek naar het leukste terras om heerlijk te eten.Groet!
@ Svara, nu heb ik het de hele week al koud. Ik wil terug!!Groet!!
@ Gerda, vanaf Eindhoven ben je er binnen twee uur. Groet!
Vanaf Eindhoven, twee uur...Het is zo en toch klinkt het onvoorstelbaar :-) Zomaar koffers pakken lijkt me ook heel mooi! Het is een prachtig gebied. En dromen is een groot goed.
@ Kiezels,
Zomaar koffers pakken....en vanaf de voordeur begint de reis, het avontuur. Groet!!
Een reactie posten