Welkom in de wereld, vervolg.

Ze heeft een plaats, dat kind dat zo haar best had gedaan.Na vijf lange en slopende dagen heeft ze een plek op de school van haar tweede keuze. En net zo belangrijk, ook een vriendinnetje uit haar klas gaat naar de zelfde school. Inmiddels weet ik wat een geruchtenstroom kan doen met mensen die zien dat hun schatje misschien naast het net vist.
Zo gaat het gerucht dat sommige scholen in Utrecht bij tweede keus kinderen zeggen:sorry, wij nemen alleen maar kinderen aan waarvan wij eerste keus zijn.Er waren meer dan honderd kinderen in Utrecht die uitgeloot waren en er waren nog maar 18 of 11 of slechts 5 plaatsen op de school van hun tweede keus.
Het is een merkwaardig spel dat gespeeld wordt in de rondedans die schoolkeuze heet, zoveel is zeker.
Ik ken een hogeschooldocent, die gestopt is met docent zijn.
"Het gaat niet om leerlingen maar om geld, in het onderwijs. Om subsidies en om prestige. Dat komt de lessfeer niet ten goede. Ik kap er mee".
Daarop aansluitend weet ik van een studente die goed presteert in haar opleiding, de stage goed heeft doorlopen maar in de komende tijd een overgangsexamen moet doen waarbij zij op 0.1 punt kan zakken en haar propedeuse niet haalt.Dan kan zij vertrekken en heeft ze alles voor niets gedaan.Weggegooid geld, weg kennis en weg toekomst.Onder zulke omstandigheden moet je maar niet over examenvrees inzitten.
Het gaat misschien de scholen zelf wel om leerlingen en hun welbevinden, maar kennelijk zijn zij net zo goed slachtoffer van het huidige systeem van bezuinigen, prestige en subsidies.
Maar goed, mijn schatje heeft de plek gekregen die ze zo graag wilde. Zoveel kinderen in Utrecht niet en het zal in andere grote steden hier in het dicht bevolkte gebied wel net zo zijn.Die kinderen wens ik uit de grond van mijn hart het allerbeste toe. Onze toekomst ligt in de handen van alle kinderen.

Welkom in de grote mensenwereld.

btemplates

3 reacties:

lebonton zei

ik hoor te vaak: alles van waarde is weerloos'
maar nu lijkt het te vaak te waar te kunnen zijn.

Athy zei

ik krijg vaak het gevoel dat we bestaansrecht hebben naar wat we, in geld uitgedrukt, waard zijn.

lebonton zei

als dat zo was, was ik al weg ;-)

Een reactie posten