spannende tijden

De tijd van Sinterklaas. Spannend! Wel of niet je schoen mogen neer zetten en hééél vroeg de trap af sluipen om te zien of er wat in zit. Mijn kinderen waren daar erg goed in.
Nu hadden zij het geluk dat hun moeder getrouwd was met die enige echte!
Sinterklaas op lagere scholen in Amsterdam en weer wat later in de stadsschouwburg van Amsterdam. Hij stapte uit een houten klaas in precies dezelfde kleding die op de houten pop was geschilderd. Een fantasieklaas bij het Scapinoballet. Maar er was geen twijfel mogelijk voor al die kleine kinderen in de zaal, midden op het toneel stond Sinterklaas.
Toen onze kinderen op de lagere school zaten, hier in M'broek werd hij daar Sinterklaas. In een costuum, speciaal voor hem gemaakt. Ieder jaar kwam hij op een andere manier naar de school en ieder jaar werd het verhaal, geënt op dat van het vorige jaar, uitgebreid.
Maar de ochtend begon in ons huis en dat was magie.
Om zes uur 's morgens kwamen een paar van zijn studenten,zorgvuldig door hem geselecteerd, naar ons huis. Hij werkte destijds op de Akademie voor expressie door woord en gebaar.
Ik zorgde voor een gedekte tafel met warme broodjes, gekookte eitjes en vers sinasappelsap. Alles natuurlijk zo stil mogelijk. Wat niet hielp. Om zes uur in de morgen kwamen onze kotertjes als muisjes zo stil naar beneden. Dus kookte ik nog een paar eitjes en stak een paar kaarsjes aan. De aankomende Pieten vertrokken naar de zolder, waar de kleren en schimk klaar stonden.Pappa ging naar de badkamer en onder grote belangstelling van zijn dochters toverde hij een Sinterklaasgezicht met borstelige wenkbrauwen. Zijn jaren van toneelspeler kwamen goed te pas.
"Sara, heb jij een paar haarspeldjes voor mij?"
"Ja, pa...sint...pappa".
De metamorfose vond plaats voor hun ogen.
"Pappa, heeft Sinterklaas een horloge om?"
"Nee, natuurlijk niet! Bedankt Sara voor de tip".
En dan, de mijter, de handschoenen en de ring en als laatste de, inderdaad, zeer zware mantel en Sara en Rebekka zeiden beiden vol ontzag "Sinterklaas!!!!!".
Het gebeurde bij het omslaan van de mantel, pure magie.....hun pappa werd Sinterklaas en alleen maar Sinterklaas.
Zo sterk zelfs, dat wanneer hij na afloop van alles ineens in huis was, de jongste steevast riep:
"Pappa, waarom ben je zo laat! Sinterklaas is net weg. Volgend jaar moet je echt vroeger thuis komen".
Magie, ik hoop dat dat nooit verloren gaat.
Wij vieren nog steeds Sinterklaas. Met vijf volwassenen en vier kleine kinderen is de kamer vol en de berg cadeautjes swiept de kleintjes op tot gespannen verwachtingen.
Er is geen Sinterklaas meer. Die ene, die echte, ik heb hem gekend.

btemplates

0 reacties:

Een reactie posten