gewoon, gewoon!

6 juli 2010

De terrasoverkapping is klaar, tot en met de electriciteit. De laatste tegels moeten nog gelegd, dat komt wel. Het resultaat is geweldig. 's Avonds de lichtjes aan geeft bepaald een romantische sfeer aan mijn terras. De inrichting moet nu langzaam groeien, pas wanneer de laatste tegel ook goed ligt.

Toen ik vannacht na een paar uur draaien en woelen naar beneden ging, ben ik buiten gaan zitten.

Alleen het geruis van de A2 op de achtergrond en een vroege vogel op de voorgrond. Boven de daken aan de overkant een roze streep naderende ochtendzon. Het was 4 uur en lekker fris.

Ik liet mijn ogen over mijn tuin gaan en zag wat er nu allemaal gedaan moet worden. De frambozen met lange tentakels en ze zijn niet eens van mij. De brandnetel bloeit en heeft zich gemengd met de japanse anemoon. Een klein bosje brandnetel mag altijd in mijn tuin staan, sinds ik gelezen heb dat er één soort nachtuiltje is dat alleen leeft van bloeiende brandnetel.

Maar tussen mijn anemonen, nou nee!

Ik maakte een voorlopig lijstje 'te doen'dingen, want nu alles gedaan is kan ik immers weer gewoon, gewoon doen.

Mijn ,geslaagde, verjaardag gedaan, overkapping klaar, ik kan weer over tot de orde van de dag.

Met dit heerlijke weer is dat vooral tuin,tuin en nog eens tuin.

Strijken en poetsen komen wel wanneer het regent.

Alhoewel, één stortbui heb ik zittend onder dat riante afdak meegemaakt en ik vond het geweldig. Het hoosde, ik zat droog, buiten en hoorde hoe het water van het dak gleed, de goot in. Vanuit die goot ging het door de regenpijp de ton in. Met een zeer bevredigend gorgelend geluid. Een geluid uit mijn kindertijd.

Poetsen en strijken? Ik wacht wel tot het 20 graden vriest.

Op de rechterfoto de man die het allemaal gemaakt heeft. Zonder deze buurman was het er niet van gekomen. De andere foto's spreken voor zichzelf. De buurman wil ik graag in het zonnetje zetten.

a.vanmeerkerk@zonnet.nl