feest





7.12.2010

Het feest van Sinterklaas is naadloos over gegaan in de sfeer van kerst. Vijf december was het 'dag, Sinterklaasje' en maandag waren er op Classic FM al kerstliedjes te horen.In de winkels waren er niet veel klazen en pieten, maar nu zijn er wel al overal kerstbomen en lichtjes.
Maar ja, ook ik heb de eerste Adventkaars in de vensterbank gezet.
Een traditie waarmee ik begon in 1976, toen er in M'broek nog geen straatverlichting was en geen huisnummerwijzers.De wijk was in Oktober opgeleverd en bezoekers konden nooit vinden waar ze wezen moesten. Vandaar mijn lichtje in de duisternis,voor moderne wijzen uit het oosten.
Toen de kinderen wat groter werden mochten ze een bestemming aan de kaarsen geven.Dat deden ze, dicht bij hun beleving blijvend. Alle zieke moeders, om een voorbeeld te noemen. Of, kindjes zonder vriendjes, iets uit hun directe belevingswereld.Het werd op een etiket geschreven en met een rood lintje aan de kandelaar gebonden.
Dit jaar is mijn eerste kaars opgedragen aan alle vrouwen en meisjes, die geen bestaansrecht hebben, juist omdat ze vrouw of meisje zijn.Deze kaars brandt tot aan de kerst en iedere zondag komt er een nieuwe bij, met een nieuwe opdracht.
Daar naast vind ik het heerlijk om mijn huis te versieren, met glanzende ballen, mooie engelen en heel veel lichtjes.
Voor mij is kerstfeest het feest van de zonnewende. De kortste dag en de langste nacht zijn voorbij, het licht komt terug. Dat gaat nog wel even duren en tot zolang geniet ik van onze saamhorigheid als familie, etentjes met en aandacht van en voor vrienden en zachtglanzende kerstboomballen in alle tinten.

btemplates

2 reacties:

Anoniem zei

Mam wat was het weer gezellig!!!!

Athy zei

ja, anoniempje, wat was het gezellig. ik drijf er nog op.

Een reactie posten