Schilderen;Drion


24.02.2011

Gisteren de hele dag geschilderd.Ik kan niet tekenen, omdat ik nooit het perspectief zie, de grote lijnen.Ik blijf hangen in details waarvan ik er niet één over het hoofd zie. Bij portretschilderen deed ik zeer serieus mijn best want ik wilde het echt leren.De docente,Nan Cossaer, schoot altijd in de lach want onbedoeld haalde ik altijd iets naar voren uit een gezicht waardoor het meer een karikatuur werd.Bij modeltekenen werden het langgerekte figuren zonder het geniale van Modigliani.Ik schilder dus abstract en de kleur en vlakverdeling is het belangrijkste.
Gisteren stond er een mooi stilleven op de tafel. Een kan, vol met rode bloemen,oranje stof,koperen bakjes met rood vloeipapier op een prop en twee passepartout die er rechtop tussenin stond. De opdracht was, in verschillende rode tinten een achtergrond maken en verder in complementaire kleuren doorwerken.
Nu heb ik ruim een jaar niet meer geschilderd, alles was weer nieuw.Maar rood,in verschillende tinten, werd het met blauwe accenten en uiteindelijk een hele kleine gele toets.
Rood en blauw, ik moest denken aan het blog dat ik schreef een dag eerder.

In de pauze kwam het gesprek op bejaard, verpleeghuizen en de zwaarte van ouderdom.
Wij hebben allemaal onze ouders al verloren behalve onze docente waarvan ik weet dat haar moeder uitermate zwak is en eigenwijs en hulp niet nodig vindt. Daardoor draait haar vader van 90 jaar bijna helemaal alleen voor de verzorging van zijn vrouw op. En zo kwamen wij bij de regels van de euthanasiewet, het grote goed van een hospitium met de regels van aanname,alsmede palliatieve sedatie.
Met schrik bedacht ik dat over niet al te lange tijd onze kinderen dit soort gesprekken zullen houden.
Ik kwam met de pil van Drion, waarmee iemand zijn eigen leven zou kunnen be-eindigen wanneer daar het moment voor is. Die pil komt er niet. Net zo min een mens voor eigen rechter mag spelen, mag hij niet zelf beslissen dat genoeg, genoeg is.
Daar is iets voor te zeggen in die zin, dat derden zouden kunnen aandringen dat moeder, vader, zo veel lijdt dat sterven een genade is.Oneigenlijke motieven bij mensen komen voor.
Een mens maakt niet gemakkelijk een einde aan zijn leven. Ook in zelfdoding niet.
De pil van Druon lijkt mij, voor alle betrokkenen, menswaardiger dan van de Domtoren springen of voor de trein gaan.Opmerkingen als 'dat mag iemand een ander niet aandoen'zijn gebakken lucht. Iemand die gaat, is dat station al lang voorbij. Zijn blik is gestopt met kijken, zijn voelen is niet meer.Al van de wereld af, gaat hij zijn laatste gang. Ik hoop zo, dat er dan engelen zijn die hem opvangen.
Maar gisteren hadden wij het niet over zelfdoding maar over oude mensen, waarmee zo oneindig geschoven kan worden.
Oud en op en langzaam maar zeker de weg kwijt raken; een sterk hart hebben en een moede geest herbergen. Ik hoop dat dat mij en mijn kinderen bespaard kan blijven.
Dit is een staaltje associërend schrijven.
De ene regel haalt de andere naar boven. Zo schrijf ik, zo schilder ik en zo denk ik.
Terug naar het schilderen. We hebben de middag nog flink doorgewerkt.Opnieuw neem ik mij voor de volgende keer anders te beginnen. Op de middelbare school zei onze tekenlerares 'tekenen is zien', de volgende keer wil ik eerst kijken,dan zien,dan doen.
De afbeelding hierboven heb ik geschilderd toen ik net terug was uit Ghana.
Dit zijn voor mij de kleuren van daar die ik miste op het moment van terugkeer in een wereld van strenge vorst en veel grijs. Zoals het grijs van nu.
Gisteren niet een goed schilderij gemaakt maar mij gewarmd aan het geheel van bezig zijn met kleur en vorm. Ik kwam thuis als een gelukkig mens.

btemplates

13 reacties:

Ragfijn zei

Mischien ziet het er wel zo uit, een Druon-schilderij. Voor nu, voor mijzelf, maak ik het ervan. Het komt ook door de sterke tekst, waarheid als een klok. En als je dan zelf de velden in mag kleuren, en de bomen in het rood ...

Groet van Ragfijn

Athy zei

@. Zo had ik dat nog niet bedacht en als je nu eens zelf je eigen leven zou kunnen in kleuren. Groet,Athy.

Anoniem zei

voor iemand die niet kan tekenen schilder je wel
heel warm...

Athy zei

Dankjewel, hartenziel en welkom op mijn blog.
Van huis uit was ik keramist, vorm en kleur waren en zijn belangrijk voor mij.Groet!

Zielenroerselen zei

Hallo Athy - gevonden en ik ga je volgen!
Lieve groet, Arda.

Hippocampi zei

met genoegen gelezen,
hoe ouder ik word, hoe minder ik er eigenlijk van vind
de pil van drion zou ik niet graag in mijn nachtkastje hebben liggen, maar ik ben ook gestopt met roken, terwijl er gewoon pakjes sigaretten in huis bleven liggen ;)

groet,

hippo

Athy zei

@.Arda, welkom op mijn blog. Laat ik nu vanochtend naar jou gezocht hebben.Op Tonard kon ik niet meer reageren.Maar bij blogspot kwam ik je niet tegen.Dat ga ik dus over doen.
Groet, Athy.

Athy zei

@ Hippo, niet in mijn nachtkastje, die pil. Maar wel vastgelegd bij de huisarts, ruim van te voren en alleen wanneer het leven lijden is geworden.Groet! Athy.
En bedankt voor de wijze waarop je liet zien dat ik Drion verkeerd geschreven had. Groet!!

Hippocampi zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Hippocampi zei

redelijke symptoombestrijding, wanneer het nodig is, maar verder zou ik het willen leven tot het einde daar is, niet rekken, maar ook niet afbreken

(al heb ik zelf wel euthanasie verricht en zelfdoding van heel nabij meegemaakt)

groet,

hippo

Athy zei

Ook hier hebben wij dan raakvlakken, Hippo. Euthanasie en zelfdoding.Daarbij heb ik gewaakt bij mensen die stervende waren en een lijden gezien waarvan ik echt dacht 'dat wil ik zo ver niet laten komen'.
Maar weet je, ik weet dat ik pas echt kan reageren als de situatie daar is.Ik geloof alleen dat het goed is hierover na te denken, ook al is dat voorloppig nog zonder uitkomst.Groet!
Athy.

Anoniem zei

waar een stilleven op tafel al niet toe kan lijken, je schilderij is heel bijzonder

Athy zei

Dank je, zeeschuim en welkom op mijn blog.Groet,Athy.

Een reactie posten