tuinwerk




10.02.2011

Het blijft door de tuin lopen met de handen op de rug en wat is dat lastig.
Een heerlijk zonnetje, vogels die hun vraag en antwoordlied laten horen. Territoria die worden afgebakend met soms felle uitvallen naar elkaar.
Dan zie ik vanonder het dorre blad van de Helleboris bloemknoppen boven de grond.
Ik mag van mijzelf de snoeischaar pakken en knip voorzichten rond alle Helleborissen het dorre blad weg.Wat een weelde, het voorjaar komt er aan.
Natuurlijk zijn er ook teleurstellingen. Mijn 30 jaar oude Hortensia is dood, bevroren.Hij stond als blikvanger vooraan, aan de rand van het terras. Prachtig heeft die struik gebloeid en veel winters met strengere vorst dan dit jaar, heeft hij doorstaan. Maar, helaas, gisteren heb ik hem eruit geschept en dat viel nog niet mee, met stevige wortels, diep in de grond.
Nu ga ik mij verheugen op het uitzoeken van een nieuwe struik.
In de week van de laatste nachtvorstaanval was ik ziek. Eén avond kon ik het niet opbrengen om de tuin in de lopen en de blazer in mijn kas aan te zetten. De ramen waren droog, dus het hoefde niet persé.De weerberichten heb ik niet gehoord. Die nacht vroor het zeven graden en toen ik beneden kwam waren de ramen van de kas bevroren met de prachtigste ijsbloemen. Toen kon ik wel de blazer aanzetten en een uur later waren de ruiten weer transparant. Al mijn bijzondere pelargoniums zijn bevroren en zo ook alle stekken die ik in het najaar van de planten genomen heb.
Het is wat het is.Tegen beter weten in blijf ik ze nog verzorgen. Wie weet komt er ineens een gezond blaadje boven de grond.Hoop doet leven, nietwaar. Ik vrees echter dat ik overnieuw moet beginnen en dat gaat mij zeer aan mijn hart.

btemplates

4 reacties:

Hippocampi zei

overnieuw is een mooi woord, waar je lang op kan kauwen,
dat tuingevoel herken ik,

gr. hippo

Athy zei

@ hippo. Alles is weer aan te schaffen. Alleen,op de één of andere manier ben ik zo met leven bezig, werkend met stekken.Gelukkig is overnieuw inderdaad een mooi woord.Groet!

lebonton zei

in ieder geval heb je wel van ijsbloemen mogen genieten, de vluchtigste in de soort.

Athy zei

@ De eerlijkheid gebiedt mij te bekennen, Ton, dat ze schitterend waren. Dodelijk maar schitterend. Groet!

Een reactie posten