persoonlijk;vergissing.14 juni'09


Gisteren werd ik aangenaam verrast door Kees Eilander, die ik niet ken maar waarvan ik een ingezonden reactie las in de Volkskrant. Hij verwoordde zijn bedenkingen over Geert Wilders op een manier waarvan ik dacht "ik wilde wel dat ik het zo kon". Ik ga mopperen en schelden want, wie is er nu zo oerstom om op Wilders te stemmen. Hij heeft maar één kreet en iets constructiefs voegt hij nergens aan toe. Ik dus ook niet met mijn gemopper. Ik heb het uitgeknipt om te bewaren, even de datum erop en toen....viel mijn middag in duigen.

De krant gaf duidelijk aan dat het 13 juni was en op die dag had ik een feest waar ik erg naar uitgekeken heb.

Alleen, "mijn"dertiende juni viel op zondag. De hele week heb ik geroepen "zondag kan ik niet, dan heb ik feest". Jurk gestreken, cadeautje ingepakt.....

Het robijnen huwelijksfeest van Ad en Yvonne en ik heb het gemist. Het is altijd feest om op hun boerderij te komen. De grond erom heen met paddenpoelen, mooi aangelegde plekjes waar alles in gerede vrijheid mag groeien. De fruitbomen, het doorkijkje in de haag naar het weiland al dan niet met paarden, koeien. Ad, die altijd bezig is iets te onderhouden, te verfraaien of nieuw aan te leggen. Yvonne die alles wat ze aanraakt in eigen stijl doet, een lunch met mooi servies aankleed. Alles zo naar eigen hand in huis en hof dat je er wel van houden moet. Zo is gisteren het feest geweest, onder een stralende zon en ik heb het gemist.

btemplates

0 reacties:

Een reactie posten