goede nieuwsen















2.10.2010

Gisteren belde mijn oudste kleindochter op. Negen jaren jong. Ze spatte bijna door de telefoon : "Oma, ik heb twee goede nieuwsen".
Wanneer kinderen gaan nadenken over hun taal, dan kunnen er de mooiste begrippen ontstaan. Twee goede nieuwsen.
"Laat maar horen"riep ik enthousiast. "Ik ben altijd in voor goed nieuws".
Het eerste goede nieuws was dat ze een 8,5 heeft voor haar spreekbeurt, die ging over watermolens. Lieve is een kind dat altijd twijfelt over haar leervermogen. Ik denk dat er te vaak gezegd is hoe knap ze wel niet is en hoe heerlijk dat ze zo goed kan leren. Hoe goed bedoeld ook, het verhoogt de druk om steeds maar weer te scoren en wie op een voetstuk wordt geplaatst kan vallen.
Het tweede goede nieuws was dat ze mag spelen in het schoolorkest. Sinds een jaar heeft ze saxofoonles. Vorig jaar hoorde ze op koninginnedag op straat voor het eerst een saxofoon. Ze was niet meer weg te slaan.
Ook gisteren, was ik in Harmelen waar mijn oudste kleinzoon woont, Tobias van zeven jaar.
Hij heeft, wat zijn moeder vroeger ook had, faalangst. Je moet het kind de hemel inprijzen voordat het maar even geloofd dat het wel wat kan. Hij heeft een goede moeder.
We gingen even met elkaar boodschappen doen.
"Oma, ik kan de tafel van 6 al héél goed", zei Tobias en op het moment van presteren liet zijn zekerheid het even afweten.
"Ik zong vroeger alle tafels", vertelde ik hem, "want ik vond rekenen zo moeilijk".
"Echt?"
"Echt!"
En ik zong "1x 6 = "Zes"antwoordde Tobias. Meer had hij niet nodig en daar rolde de hele tafel uit zijn mond. Gevolgd door de tafel van zeven.
"Ik kan huppelen, oma", drong kleine zus van vier zich naar voren.
Huppelen is niet meer mijn favoriete bezigheid helaas, maar wij huppelden, langs het jaagpad naar de winkel.
Geweldig om oma te zijn.

a.vanmeerkerk@zonnet.nl

btemplates

2 reacties:

Anoniem zei

kinderen zijn heel consequent in hun taalgebruik
de nederlandse taal is helaas nogal warrig en onlogisch

kleinkinderen hebben lijkt me ook leuk:)

Athy zei

Wanneer nederlands je moedertaal is, dan ontgaat je het warrige en onlogische.Ik had met het leren van de engelse taal moeite met de omgekeerde grammatica, die ik onlogisch vond.
Een vroegere vriend van ons studeerde arabisch en promoveerde ook daarin. Ik kon er geen touw aan vastknopen, terwijl ik heel vaak hoor dat het wonderschone taal (of talen zijn) is.Groet!!

Een reactie posten